La Brée les Bains
La Brée les Bains, een geklasseerde badplaats, heeft haar authentieke charme behouden en is een oase van rust gebleven, omgeven door moerassen en kleurrijke steegjes. Met uitzicht op het vasteland biedt La Brée les Bains alle diensten en activiteiten die u nodig heeft voor een geslaagde vakantie: stranden, markt en winkels, sport- en ontdekkingsactiviteiten, fietspaden...
Een beetje geschiedenis...
La Brée-les-Bains, een badplaats in het noorden van het eiland, behoorde tot 1953 tot de gemeente Saint-Georges d'Oléron. In het verleden maakte dit kleine dorp gebruik van de rijkdommen van de zee, van de vis die te voet of in sluizen werd gevangen (wat vandaag de dag nog steeds te zien is) tot de kelp die werd gebruikt als meststof voor de vele wijnstokken in het dorp, die nog steeds volop aanwezig zijn. De dorpelingen zijn altijd zeer betrokken geweest bij het leven van La Brée: bij de bouw van dijken om het strand te beschermen, bij de renovatie van de kerk en bij het planten van de cipressen die zo treffend het dorp vertegenwoordigen. De mijtermolen, de zoutpannen, het strand en de kerk zijn allemaal goede voorbeelden van hoe La Brée een rustig, authentiek dorp is dat zijn charme van weleer heeft behouden.
Bij het draaien van een molen...
Als je door het dorp wandelt, fietst of rijdt, kom je stenen torens tegen, soms bedekt met witkalk of verf en vaak geïsoleerd van andere gebouwen - dit zijn oude molens. Ze getuigen van het belang van de maalderij op het eiland, dat bekend stond als "het eiland van honderd molens ", ook al zijn er nu nog maar een dertigtal op het eiland Oléron, waarvan er vijf van het "verstek" type zijn (een architectonisch kenmerk dat de versmalling van de schacht aangeeft in stappen van de basis naar de top). Hiertoe behoort de molen van La Brée-les-Bains, een emblematische plek in de geschiedenis van het malen in de Oléron.
De molen staat in Labray op een kaart uit 1686, maar het is niet bekend wanneer hij precies gebouwd is. Het bestaat al sinds de 17e eeuw en was in bedrijf, werkte en maalde tot 1920. Tussen deze twee periodes onderging de fabriek een aantal veranderingen, in het bijzonder de overschakeling van met canvas bedekte vleugels naar het Berton-systeem. Het Berton-systeem, dat in de 19e eeuw in Frankrijk opkwam, verlichtte het werk van de molenaar doordat de wieken snel en rechtstreeks van binnenuit konden worden bijgesteld door ze als een waaier te openen of te sluiten. Zoals veel molens stopte de molen met zijn activiteiten aan het begin van de 20e eeuw (door de concurrentie van industriële meelfabrieken en veranderende levensstijlen). De tijd verstreek en de molen raakte in verval: de guivre (de balk waarmee het dak van de molen werd gedraaid) werd afgebroken, de wieken werden gereduceerd tot een dunne houten balk en sommige onderdelen van het mechanisme verdwenen (molenstenen, trechter, enz.). Desondanks is de molen zeer goed bewaard gebleven in vergelijking met andere molens, die nu niet meer zijn dan lege torens, of zelfs spooktorens, waar alleen de naam van de straat de aanwezigheid van een molen suggereert...
In 2012 kocht de Communauté de Communes de l'île d'Oléron de site in samenwerking met de gemeente La Brée, die eigenaar was van de muren. Sindsdien wordt de molen gerestaureerd in het kader van een ambitieus ontwikkelingsproject met economische, toeristische en culturele doelstellingen.